అల్లుకున్న మౌనం

నన్ను నిన్నూ కలిపినపుడల్లా

కాలం కొత్త రచనకు శ్రీకారం చుడుతూనే వుంటుంది

గుండె చప్పుడు కొత్త సంతకమౌతుంది

గాలికే అందని సుగంధం శ్వాసిస్తుంది

నువ్వు నాకు తెలుసన్న విశ్వాసం

నాకు నేను కొత్త కాదన్న పాతదనం

అల్లుకున్న మౌనంలోంచి  క్షణాల కనురెప్పల్లోంచి

ఓ అనుభూతిలో కరిగి పోతాయి

యెన్నో ఊహలూ

అలల ఆలోచనలూ

కరిగి మరిగి ఆవిరైన

పులు కడిగిన పసిడిలా

తీరం ఎదురు చూసిన అలలా

వెన్నెల వెతుక్కున్న ఆకాశంలా

ఆత్మను నింపుకున్న దేహంలా

ఆ వెలుగు లో వేల 'నేను'లు చూసుకున్నా